Szamanizm, jeśli sprowadzimy go do prostej formuły jest nierozróżnianiem „ja” i „nie ja”. Ale do tego możemy dojść tylko wtedy, gdy odrzucimy koncepcje i definicje. To praistota szamanizmu. Nie ma na naszej planecie człowieka, który by choć raz nie doświadczył chwilowej utraty „ja”, wraz z towarzyszącą temu „paranormalnością”. -etnopsycholog Holger Kalweit
Bez wątpienia szamanizm jest modny. Ale jest też szansa, że za jego pomocą uda nam się uzyskać całościowe zrozumienie żywej natury w nas i wokół nas. Nie powinniśmy jednak popełnić błędu, przed którym przestrzega nas koreańska szamanka Hi-ah Park : nie powinniśmy zastępować wyśmiewania szamanizmu jego idealizowaniem. Największe niebezpieczeństwo i błąd tkwią w idealizowaniu szamanizmu. Jego siła nie bierze się z cudów, ale z ludzkiej rozpaczy. I nie ma zbyt wielu takich, którzy by byli gotowi przez to wszystko dla nas przejść.
Szaman pokazuje pacjentowi, że jego pojęcie psyche jest zbyt wąskie. Człowiek musi rozszerzyć się do granic możliwości. Wtedy wszystkie problemy znikają. Ciasnota, wąskość oznacza chorobę. Obszerność, przestronność oznacza zdrowie. – politolog, etnolog, dziennikarz Geseko Von Lupke
Szamanizm uczy szacunku i miłości do matki ziemi i ojca nieba. Należy odbudować te relacje, które gdzieś się zagubiły. To w naszych czasach bardzo ważne. To bardzo stara wiedza i wcale nie musi stawać się religią.
Gdybyśmy połączyli elementy różnych tradycji, powstałby kompletny obraz świata. To szamańska kosmologia, stara mądrość świata. Jestem pewna, że ta stara – nowa wiedza istnieje , jest bardzo silna i bardzo potrzebna, szczególnie dzisiaj. W jej wielkości ukryta jest wielka jedność. – buriacka szamanka Nadia Stiepanowa.
– cyt. z książki „Dawna Mądrość na Nowe Czasy”